Je deelt door er een keer-som van te maken

De koffers rollen van de band

vanuit het land, waar je gisteren nog was

met tweehonderd kinderen in één klas,

waar je vol verwondering zag hoe zij het deden

met steeds weer die terugkerende gebeden

van mensen die beseffen dat zij altijd mogen hopen

omdat hier niets vanzelf gaat lopen,

in het land waar zij hun warmte gaven

waar jij je steeds weer aan mocht laven.

En morgen sta je voor je eigen kids

en denk je even: dit is niks,

geef mij er maar weer honderd!

en je staart verwonderd naar je Digibord

waarop je jouw foto’s toont van Malawi, 

waar jij even hebt gewoond,

waar jij eventjes hun naaste was

in die overvolle klas.

Straks maak je je weer druk zoals zovelen

om onbenullige zaken,

maar nu weet je hoe te delen

door er een keer-som van te maken.

Het zit voortaan op je huid

en het gaat er nooit meer uit!

(arie)